Revâî Beğ'in Mülahazaları-2

kendi yoluna revan iken ufak bir çıtırtı duydu  Revâî.. tam arkasına dönse nefesini kesecek, soluna dönse iflahını kesecek, sağından hayalini kesecek bir ses.. önü karanlık..  Beğim ilerliyor ileriden..

Ayakları yerden kesilmiş bir hızla gayret atına bindiği vakit kuşandığı zaman kılıcını bir daha eline alıyor, hayret kemerinin arasına sıkıştırıyor biraz daha zaman sonra.. Eyyâm-ı Bıyd'ın en kuvvetli anlarından biraz dinlenmek için nehrin kenarına varıyor. "Bak dediklerim çıkıyor ben size daha önceden dememiş miydim?" in nâçiz vücudunda bıraktığı yorgunluktan olacak suyun üzerinde beyaz mermere işlenmiş bir yazı gördü :


                         Hüve'l Hayyû'l Hallâku'l Bâkî

                                  felan oğlu falandan
                                feşmekân ahâlisinden

                           merhûm da bilâ belli mağfûr 

                      (+ elif lâm takısıyla gelen bütün unvanlar)   

                          nâm-ı meşhûr: REVÂÎ BEĞ

                                       D.T.:  her an da 
                                      Ö.T:  her anda 

                                                yahud 

                                              fî târih'i

                          ruhuna içün neler çekti  Allah bilir..
                            


Ayak ucuna duran mermerde ise 18 puntoluk- Times New Roman- koyu italik yazı ;

NE BAKARSIN TAŞIMA

YARIN GELCEK BAŞINA

HER ÖLÜNCEK YAŞIMA

TAŞ DİKİLDİ BAŞIMA

Revâî Beğ'İn Mülahazaları-1

beyazların içindeki kendini bembeyaz heyûlâların içine kaptıran Revâî Beğ; sağ kolundaki saatin içine baktı. akrebin tuzağına düşmüş olan zavallı yelkovanın iniltilerini duyuyor gibiydi..  Yok artık.. daha neler.. âşireler aşiretler gibi toplanmış, binlerce bölük saniyenin onda bir kadar koşuyor, ricat ediyor, aslında sırtından hançerliyordu..

âşireler, ahh âşireler.. belki de bu ihanetin bedelini bilmem kaç katrilyon âşirelerden ölüp dirilmesinden sonra ödeyecek, coğrafyası olan bu zembereğin zehrine daha baldıran zehrini katacaktı..

Revâî Beğ sağ kolundaki saate daha çok dalmadan  yola revân oldu. ne de olsa adı üstüne bunlar ona revâ idi.."Senin neyine yahu âşiren, râbian, sâniyen hareket, be adam !" der gibi sağ gözünün umarsızca seyirtti. güneş her zamanki gibi bayağı, kendi güneşin gümüş ayağı...