Yandım yine derdin ile, ver çâre İlâhî
Versen “bu da benden” diye emâre İlâhî
Yıllar yıllı haydut gibi şeytan ile gezdim
Baktım bu hakir nefsime: emmâre, İlâhî
Bilmiş sanırım kendimi, ben kendime kandım
Rüstem gibi gördüm "ben"i; ben fâre, İlâhi
Taştan taşa vursam başı günler geri gelmez
Kaçtım yine senden sana bin pâre İlâhî
N’olur beni fâni olan girdaplara yakma
Affet diye oldum yine Hâkî-zâre İlâhî