Sizlerin aksine benim hayatım pek de hızlı geçmiyor. Görüyorum ki unutmayı bilmeyen insan herkesten uzun yaşıyor, bir de unutmayı bilen insan var o da herkesten uzun yaşıyor.
Zaman kavramı ne kadar da göreceli...
"İnsan anılara ne kadar duygularını katarsa unutması da o kadar zor olur." dedi Meczup.
Unutmayın ki unutulması en zor, acı olandır. Tek bir insan yoktur ki çektiği acıların izi yüzüne vurmamış olsun.
Kıymet bilmeyen insana yaşadığını hatırlaması için bir ödüldür acı.
Pek azlarının bildiği duygu acıdır aslında başımızın tacı.
Ne yazık ki anlamaya uygun değildir fıtratı; Ah, insanoğlunun aptal mizacı!
Uzun yaşamın sırrını soranlar oldu kimseler almak istemedi ilacı ve tıktılar kulaklarına tıkacı...
Bugünlerde pek azları acı söyler oldu. Doğru ya dost ne söylerdi?
Bir zamanlar adi kömür, elmasa demiş ki,
"Sen niye bu kadar sertsin? Yakın akraba değil miyiz?”
Kardeşlerim, ben de size soruyorum:
Neden bu kadar yumuşaksınız, benim kardeşlerim değil misiniz?
En çok da kendimle konuşmayı severim çünkü bana karşı çekinmeden gerçekleri söyler.
Sahi, benim dostum kimdir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder