HOCA MÜSVEDDELERİNE (II)

Bir kezzab gelmiş erenler,geri durun dinleyin

Sözlerinden ne kalmış, gelin bana söyleyin 

Katsayısı çok sinirimin, ağlayın hem inleyin

İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele

Gözleriylen devirmiştir, kini nefreti gayzı

Helal etmiş gün nifâsı, menfaatinin hayzı 

Durma al şimdi kahramanımızdan feyzi(!)

İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele

Korunmuş iken din, ahmakçasına uyurdu

Arz eyledi Kur’an’a, aklı şâri’ oldu duyurdu

Binlerce asfiyâyı çiğnedi kendini de kayırdı

İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele

İnsanda  biraz ar olur, ârızi yahut bed’en

Utan kendinden UTAN, utan da in hutbeden

Böyle gidersen eğer ne farkın var Utbeden

İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele

Yazdı çizdi oldu “âlim”, kendi bir  zât-ı şerif (!)

Sözleri hem sizli bizli, programda çok zarif

Anlamadım şarlatan mı, feylesof mu bu herif?

İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele

Affet Allahım Hâki’yi , kirletti kalemini 

İbret aldı mı belli değil, söylenir elemini

Şi’rini okuyandan uzak et  bu söz düzlemini:  

“İzleyin, bir Ademoğlu nasıl batar esfele” 

Kezzab: Çok yalan söyleyen

Esfel: çok aşağı

Gayz: Nefret, hınç

Şâri:Dinde hüküm koyan

Asfiya: Tasavvuf da ilerlemiş olan İslam bilginleri 

Ârızî: geçici olarak

Utbe: Peygamber Efendimiz’e düşmanlığıyla ünlü bir müşrik