İmdat

Gör bak hâlim, pek garip hülyâya düştüm gel yetiş 
Her biri  binden beter sevdâya düştüm gel yetiş 
--
Çok yemiştik bu felekten; bir de şimdi sillesin 
Düşmenimle  amansız kavgâya düştüm gel yetiş 
--
İşlerim benden kâzip, olmuşam bir garip meczup
Dediler olasın câzip, acib davâya düştüm gel yetiş 
--
Elde mızrap, görünenler hep olmuş serap 
Yüzyıldır her yer harap sahrâya düştüm, gel yetiş 
--
Kalmamışken avucumda bir tek damlacık su 
Düz giderken koskoca deryâya düştüm gel yetiş 
--
İster iken ben en yüce makamların hepsini  
Kaydı bilek, bulandı gözler; gayyâya düştüm gel yetiş 
--
HÂKİYEM yârin tozunda, kalmışım düşman kozunda 
Mecâz tattım dozunda, yalan Leylâ'ya düştüm gel yetiş

*
*
kâzip:yalancı
gayyâ:İçine düşenin kolay kurtulamıyacağı korkunç yer.(Cehennemde)